In het Oosten worden de massagetechnieken sinds de vroegste tijden gewaardeerd om de geneeskrachtige toepassingen. Het instinctieve verlangen om 'het door wrijven beter maken', in combinatie met vaardigheden die door een lange traditie en oosterse medische theorie verfijnd en uitgewerkt zijn, ligt ten grondslag aan het ontstaan van de traditionele Chinese massage en de Japanse Shiatsu. Er is zelfs ontdekt dat er in China al tweeduizend tot drieduizend jaar voor onze jaartelling gebruikt werd gemaakt van massage.

De oude Egyptenaren, Grieken en Romeinen pasten massages toe om de gezondheid te herstellen of gezond te blijven. Maar werd ook gebruikt als ontspanning. Hippocrates, 'de vader van de geneeskunde', schreef aan het begin van de 5e eeuw voor Christus het volgende: de geneesheer moet bedreven zijn in vele dingen maar zeer beslist in wrijven. Want door wrijven kan een gewricht dat is losgeraakt weer vastgezet worden .' Plinius, de beroemde Romeinse natuuronderzoeker, werd geregeld gewreven om zijn astma te verlichten. Julius Ceasar leed aan epilepsie en werd elke dag over zijn hele lichaam gemasseerd tegen zijn hoofdpijn en zenuwpijn.

Na de val van het Romeinse Rijk, in de 5e eeuw na Christus, boekte Europa maar weinig vooruitgang op medisch vlak. De Arabieren gingen de klassieke massages bestuderen en verder ontwikkelen. Avicenna, de Arabische filosoof en geneesheer in de 11e eeuw, merkte dat dat het doel van een massage eruit bestond de uitgeputte stoffen te verspreiden die in de spieren te vinden zijn en niet door beweging zijn uitgedreven.

Als gevolg van de afkeer van lichamelijk genot, werd er in Europa in de Middeleeuwen weinig over massages vernomen. De kunst van het masseren werd in de 16e eeuw weer nieuw leven ingeblazen, hoofdzakelijk door het werk van de Franse arts Ambroise Paré. Begin 19e eeuw ontwikkelde de Zweed Per Hendrik Ling de Zweedse Massage. Hij combineerde in zijn systeem zijn kennis van gymnastiek en fysiologie met Chinese, Egyptische, Griekse en Romeinse technieken.

Tegenwoordig wordt de therapeutische waarde van massage opnieuw erkend en de massages blijven zich vooral in de Westerse Wereld ontwikkelen, zowel door leken als door professionele beoefenaars.